پلیمریزاسیون فاز بخار

پلیمریزاسیون فاز بخار

خلاصه

پلیمریزاسیون فاز گاز

پلیمریزاسیون مونومرها به شکل مونومر تبخیر شده، کاتالیزور سیال و ذرات پلیمری در یک راکتور بستر سیال است.

• پلیمریزاسیون در سطح مشترک بین کاتالیزور سیال شده و ذرات پلیمری که با مونومر متورم شده اند، رخ می دهد.
• پلیمریزاسیون بستر سیال نیازی به رقیق کننده (مایع) ندارد و هیچ کاتالیزوری باقیمانده در گرانول یا پودر رزین که به طور مداوم از راکتور خارج می شود، باقی نمی ماند.

Pac Products persian پلی آلومینیوم کلراید (PAC)

پلیمریزاسیون فاز بخار که پلیمریزاسیون بستر سیال گاز یا گاز نیز نامیده می شود، یک تکنیک پلیمریزاسیون گسترده برای مونومرهای گازی مانند اتیلن (LDPE، HDPE)، تترافلوراتیلن (PTFE) و وینیل کلرید (PVC) است. بسیاری از پلیمرهای معمولی ترموپلاستیک دیگر را می توان با این روش ساخت.

این شامل رزین های با حجم بالا مانند پروپیلن (PP)، متیل متاکریلات (PMMA)، متیل آکریلات (PMA)، وینیل استات (PVA)، اتیلن وینیل استات (PEVA) و بسیاری از پلیمرهای دیگر است که در فاز گازی پایدار هستند. با این حال، در مقیاس صنعتی، پلیمریزاسیون فاز بخار عمدتاً برای تولید HDPE، LDPE و PEVA استفاده می‌شود.

پلیمریزاسیون بستر سیال در دهه 1950 اختراع شد و اولین کارخانه پلیمریزاسیون فاز گاز تجاری با استفاده از یک راکتور بستر سیال توسط Union Carbide در سال 1968 ساخته شد .این روش این مزیت را دارد که به هیچ رقیق کننده ای نیاز ندارد و هیچ کاتالیزور باقیمانده ای در گرانول یا پودر رزین که به طور مداوم از راکتور حذف می شود، باقی نمی ماند. یک نمودار flwo ساده از فرآیند در شکل زیر نشان داده شده است. یک گاز مونومر بسیار خالص (الفینیک) به طور مداوم به یک راکتور بستر سیال وارد می شود و با یک کاتالیزور پودر خشک ترکیب می شود.

پلیمریزاسیون در سطح مشترک بین کاتالیزور سیال و ذرات پلیمری که در طی پلیمریزاسیون با مونومر متورم می شوند، رخ می دهد.

ذرات پلیمری در حال رشد به سمت پایین فرو می‌روند و به طور مداوم در پایین راکتور حذف می‌شوند و از مونومر و پیش پلیمر باقی‌مانده جدا می‌شوند که دوباره به راکتور تغذیه می‌شوند. مونومر (مخلوط با رقیق کننده گازی) نیز به طور پیوسته وارد راکتور می شود و از طریق یک سری مناطق واکنش بستر سیال عمودی به سمت بالا در راکتور عبور می کند. در بالای راکتور، گاز خارج شده، فشرده و سرد می شود و برای کنترل دما به راکتور برگشت داده می شود.

پلیمریزاسیون فاز گاز معمولی الفین ها در دمای 80 تا 100 درجه سانتی گراد و فشار راکتور 30 ​​تا 35 بار انجام می شود. چگالی پلی اولفین بین 0.91 و 0.97 g/cm3 متفاوت است . کاتالیزورهای معمولی مورد استفاده برای پلیمریزاسیون اتیلن عبارتند از Ziegler-Natta ، هماهنگی متالوسن ، فیلیپس 2 و کاتالیزورهای فلزات واسطه.

یادداشت

1. اولین رآکتور تجاری بستر سیال در گردش توسط شرکت استاندارد اویل (اکنون اکسون موبیل) در باتون روژ در سال 1942 ساخته شد و برای کراکینگ نفت گازهای سنگین برای برآوردن تقاضای رو به رشد بنزین با اکتان بالا استفاده شد.
2. پرکاربردترین کاتالیزور فیلیپس، اکسید کروم است که روی سیلیس/آلومینا پشتیبانی می شود.