پس از انعقاد، لخته سازی، یک مرحله اختلاط ملایم، اندازه ذرات را از میکروفلوک زیر میکروسکوپی به ذرات معلق قابل مشاهده افزایش می دهد.
میکروفلوک ها از طریق فرآیند اختلاط آهسته با یکدیگر در تماس هستند. برخورد ذرات میکروفلوک باعث می شود که آنها با هم پیوند پیدا کنند و لخته های بزرگتر و قابل مشاهده ایجاد کنند. اندازه لخته از طریق برخوردهای اضافی و برهمکنش با پلیمرهای معدنی تشکیل شده توسط منعقد کننده یا با پلیمرهای آلی اضافه شده به رشد خود ادامه می دهد. ماکروفلوک ها تشکیل می شوند. پلیمرهای با وزن مولکولی بالا، به نام کمک های منعقد کننده، ممکن است در طول این مرحله اضافه شوند تا به پل زدن، اتصال و تقویت لخته، افزودن وزن و افزایش سرعت ته نشینی کمک کنند. هنگامی که لخته به اندازه و استحکام مطلوب خود رسید، آب برای فرآیند جداسازی ( ته نشینی ، شناورسازی یا فیلتراسیون) آماده است. زمان تماس طراحی برای لخته سازی از 15 یا 20 دقیقه تا یک ساعت یا بیشتر است.
