مجموعه‌های مختلفی از آزمایش‌های لخته‌سازی شیشه در مقادیر pH از پیش تعیین‌شده برای تعیین اثر تغییرات pH بر روی انعقاد انجام شد ( شکل 1 ). قبل از شروع هر آزمایش شیشه، pH آب خام به مقدار pH از پیش تعیین شده در محدوده 6.0 تا 8.5 با استفاده از 0.10 N HCl یا NaOH تنظیم شد. برای آزمایش‌ها، شیشه‌ها در ابتدا با سرعت سریع مخلوط شدند تا از اختلاط سریع منعقدکننده اطمینان حاصل شود، و سپس اختلاط نسبتاً آهسته برای رسیدن به لخته‌سازی انجام شد – سرعت‌های اختلاط متفاوت یک جفت سرعت اختلاط را تشکیل می‌دهند. سه جفت سرعت اختلاط مختلف (یعنی 180/40، 180/25 و 150/25 دور در دقیقه) در مجموعه آزمایشی استفاده شد.
برای اولین آزمایش، pH آب خام روی 6 تنظیم شد. شش شیشه لخته ساز 1 لیتری ( شکل 1) هر کدام با آب خام پر شدند و پنج مورد با PAC برای دستیابی به غلظت های 15، 20، 25، 30 و 35 میلی گرم در لیتر دوز شدند. شیشه ششم به عنوان خالی نگه داشته شد (یعنی هیچ PAC دوز نشده بود). زمان اختلاط اتخاذ شده 5 دقیقه سریع و 10 دقیقه آهسته بود. به عبارت دیگر، همزن‌ها برای هر شیشه با سرعت 180 دور در دقیقه به مدت 5 دقیقه (اختلاط سریع) و سپس 40 دور در دقیقه به مدت 10 دقیقه تنظیم شدند. زمانی که زمان اختلاط تعیین شده سپری شد، نمونه ها به مدت 15 دقیقه اجازه داده شدند تا در حالت ایستاده باشند. سپس از مایع رویی شیشه ها نمونه برداری شد و کدورت و رنگ آنها به ترتیب با استفاده از کدورت سنج HANNA و اسپکتروفتومتر HACH (مدل DR 3900) تعیین شد. برای اطمینان از دقت بالا، آزمایش در مجموع پنج بار تکرار شد و مقادیر پارامتر کیفیت متوسط آب تعیین شد. سایر مجموعه‌های آزمایشی با pH یکسان با استفاده از جفت‌های سرعت اختلاط مختلف – 180/25 و 150/25 دور در دقیقه انجام شد. این گروه آزمایشی برای مجموعه‌های نمونه با pH تنظیم شده به ترتیب به 6.5، 7.0، 7.5، 8.0 و 8.5 تکرار شد.